moto( 52 josten e etiamsi in adsumptione carnis anima intellectuali praedilae fuisse ce agnoscitur » 1. Aperi porro aures tuas, et quae ab epistula eius ad Acacium inscripta desumpta sunt exaudi, quae sunt haec : « Hac re de causa igitur, cum ea e quibus unus ac solus Filius et Dominus ce Iesus Christus consistit velut ratione accipimus, duas quidem na- 5 ce turas unitas esse dicimus : post unionem autem, eo quod iam aboce lita est sectio in duas, naturam Filii unam esse credimus ut unius, reincarnati tamen et hominis facti, 2. Rufinus dicit : « Utrum id quod ratione tua vidisti exstat, annon? An altera ex eis alteram absorpsit?» * p. 83. Johannes dicit : « Dictum est * rursus a beato Cyrillo : « Quando igitur 10 ce modus incarnationis inquiritur, duos: qui alter cum altero ineffa- Domino nostro Iesu Christo non inserviunt sed stomacho suo 8 * p. 84. quorum tota e mens in terra est» ', qui 10, cum * iudicium iniustum 30 quod factum est non vidissent, quod iudicium perverse exiisset, laudata violentia iniusta omnes una voce ita clamaverunt : « Multos annos doctori vero Mār Ephrāim! Multos annos praeconi veritatis ! Qui tibi non consentit haereticus esi» : cum mullis aliis vocibus ina 20 | P. Gr. (Migne), LXXV, col. 289. P. Gr., LXXVII, col. 192, 193. Requiritur potius e duas naturas» : B e duas resn , quod melius est; sed cf. p. 91 textus, l. 22. 4 P. Gr., LXXVII, col. 232. χρήσις. . 6 E2., XIII, 19. ; Philip., III, 19. 8 Rom., xvi, 18. Philip., Ili, 19. 10 Sic textus, contra grammaticam. 5 ---( 53 ) nibus quas clamabant. Et fuit actio?, in qua Iohannem duas naturas Christo adscripsisse calumniose adfirmaverunt. Et, die iam ad occasum inclinato, cum beato, qui inter omne illud frigus multum in baptisterio inclusus erat, Rufinus et socii eius disceptabant, dum 5 alius alij contra eum succedunt, quoniam, ut ita dicam, pauca anima ei inerat; ieiunium enim fuit, et ob ieiunii laborem et ob frigus multum vox eius aegre exibat. Et postea ad locum ubi commorabatur adductum in domo interiore incluserunt; et intrinsecus cum eo et extra repagulam custodes constituerunt. Et die postero 10 venit Rufinus tentator, et cum eo disceptare incepit, genibus iuxta beati genua positis; et clamore usus loquebatur, ore et capite secundum syllabas 2 quas enuntiabat velut insani contortis; et eum Manichaeum vocabat. Et dixit ei beatus : c Ipse omnia loqueris, nec me loqui sinis : ita mihi etiam heri coram patriarcha tuo fecisti, 15 quando sententiam meam cuius fine haud modice puncti essetis interrupisli. Hoc scholasticorum nota non est : haud pulcra est consuetudo 4 sapientiae tuae. Sic mundum convertitis; sic et Mundir Arabs * violenter convertebatur.» Et Rufinus dixit : « Capite carens5, *p. 85. quis est caput tuum ? Post quem vadis ?, lohannes dixit: « Proprium 20 noslrum caput Christus est; et, post Christum, patriarcha Mār Seve rus, et patriarcha Mār Theodosius, et patriarcha Mār Anthimus, cum omnibus ceteris episcopis orthodoxis qui veritatis causa persecutionem patiuntur. » Et statim exsiluit Rufinus iracundus et surrexit, et in ipsum sanctum Iohannem et in eos quorum nomina commemora25 verat contumeliam effudit clamore magno, eorum instar qui a spi ritibus malis obsidentur, qui id quod loquuntur nesciunt, nec se martyribus irridere percipiunt, nec si eos laudent; et cum omni hac ira demoniaca ab eo exiit. Itaque etiam ceteri eiusdem .coetus faciebant, qui ad beatum veniebant : praesertim Basiliscus, ipsius 30 Ephrāim notarius, ei aperte irridebat. Et, cum vidissent se his modis atrocibus id quod sperabant non effecisse, hac arte mutata aliaque quae est blanditiarum suscepta, nuntio misso eum ad locum ubi Ephrāim et qui cum eo erant tempore vespertino congregati erant perduxerunt, et multa cum eo leniter per multum tempus 35 collocuti sunt, ut eis obtemperaret, et ut locum suum intraret. Et, cum vidissent eum neque hoc modo sibi obtemperare, perturbati sunt magis quam prius perturbati erant; et Bar Kili Amidae eum adsumpsit et domum quandam introduxit, et easdem blanditias ei iterum adhibebat. Et, cum vidisset eum fraudibus eorum non obtemperare, exclamabat et sancto dicebat : « Da pro*p. 86. missum ? te non fuga usurum, *ut actionem 2 faciamus. lura mihi te non fuga usurum. Mendax es, nec quisquam tibi credit.» Iohannes 5 Et, post haec omnia atque his plura quae ei fecerunt, Antio- 10 pauper sive dives sive mulier, opprobrio magno eos sub praetextibus 35 'p. 87. afficiebat : *omnibus enim his malis quae faciebat praemium eorum ac remunerationem ducatum sibi pro eis datum iri sperabat : propter ι φωνή. 2 πράξις. martxo( 55 )ostama hic sanctus Iohannes traditus sit manibus eorum qui sese pastores ecclesiae vocabant. Quantas blanditias, quanta verba admonitionis religiosae a captivo quem ducebat pro salute animae suae audiebat hic miser! quarum nulla cor eius durum mollivit. El, 5 cum hic sanctum Iohannem eduxisset, et Gyglyqel iuxta Antio chiam pervenissent, chorepiscopos ecclesiae Antiochiae et oeconomos et vindices 2 ecclesiae urbis, et notarios eorum atque alios multos in monasterio quod comitis Manassis vocatur cum monachis ipsius monasterii ac vicinorum omni saevitate congregatos invenerunt. Et, 10 cum operarius fatigatus ac defessus intrasset, et Romani qui eum ducebant, et inter eos stetisset, secundum dispositionem suam eum exceperunt: quod sufficit ut audientibus notum faciat quid furor eorum illa hora fecerit. Est enim qui maledicta *in eum effuderit; *p. 88. est qui derisionem disperserit; est qui caput nutaverit: est qui pedes 15 moverit; est qui manus alteram contra alteram pulsaverit : perlur batio enim confusa fuit atque hominum frequentia importuna; vesper enim fuit ebrietatis. Et post plagas verborum suorum ei dixerunt : ee Nobis a domino patriarcha per hanc epistulam quam nobis misit mandatum est ut in hoc monasterio inclusus caute custodiaris. 20 En! quos te custodituros constituimus et eos qui tecum sunt. Da nomina eorum vindici?, et coram eo dicite vos fuga non usuros, ut actionem 3 faciamus.» Dixit reus: Quotidie a me postulatur ut actionem 3 faciam. Si custodior, quare de me actio 3?,, Cuncti autem strepitum contra eum fecerunt et dicunt : « Et facies et custodieris, 25 ne effugias. » Et dixit : « Ego saepe dixi, et nunc iterum dico, si rex mihi imperasset ut fugerem, me non fugiturum fuisse; quia in neminem ulla re noxius sum, neque ulli homini quidquam mali a me factum est. » Et post hoc omnes multa clamaverunt; et dixit eis : ce Id quod iussi estis facite, neve minas multiplicetis ut socii vestri. 3. Quidquid valetis sumite ac facite.» Et eum in cella angusta inclu serunt, quae cubiculi cuiusdam a parte interiore erat, ipsum et quattuor quosdam e sociis eius, et repagulam eis obiecerunt. Erant autem qui eum custodituri constituti sunt septem, lecticarii 4 et mo nachi et vigiles 5. Unum vero horum ipsorum vigilum Barabbam 35 vocabant, propter facta eius mala, quae eum commendaverunt et vigil factus est in domo Mār Iuliani martyris. Viros enim ac mu i Vocalia incerta. 2 έκδικος. 3 πράξις. Clerici qui lecticas mor 5 Presa tuorum portabant (Iustin., Nov., 43; Binguam, Antiq., 1, p. 336). byteri nocturni oflicii, ut lexx. ap. P. Satu, Thesaurus, col. 4076. --( 56 )ostume lieres trahebat et cruciabat et carceribus committebat?, quia hae* p. 89. resi diphysiticae non communicabant. * Domos etiam fidelium ob hanc ipsam causam intrare l audebat; et, ut multi dixerunt, etiam socii eius qui sanctum Iohannem custodiebant, eum ? caedis etiam participem esse?, cum multis aliis rebus quae ab eo facta erant. 5 Ecce! haec facta eum commendaverunt et clericus factus est : et, quoniam adeo sollers fuit, hunc sanctum custoditurus constitutus est. Quae autem mala ei inflixerit, plura sunt 2 quam ut describan· tur. Risu enim multo ac lascivo exagitari solebat, et verbis scurra rum ac scortorum; et pugnis et historiis saltatorum , et delira- 10 nocte in loco suo inclusus erat. *. Quendam autem eorum qui cum beato erant, * qui in omni loco eum comitabatur et in multis rebus ei Domini nostri causa pare- 25 p. 90. · Acta , vw, 3. – 2 Sic textus, contra grammaticam. . 3 ópxnolal. |