L'Eneide di Virgilio Marone, Volume 2 |
Outras edições - Ver todos
Passagens mais conhecidas
Página 236 - Vipereum crinem vittis innexa cruentis. In medio ramos annosaque brachia pandit Ulmus opaca, ingens, quam sedem Somnia vulgo Vana tenere ferunt, foliisque sub omnibus haerent.
Página 234 - Ibant obscuri sola sub nocte per umbram, Perque domos Ditis vacuas et inania regna : Quale per incertam lunam sub luce maligna Est iter in silvis, ubi caelum condidit umbra luppiter, et rebus nox abstulit atra colorem.
Página 82 - ait : " sic, sic juvat ire sub umbras. " Hauriat hunc oculis ignem crudelis ab alto " Dardanus, et nostrae secum ferat omina mortis.
Página 84 - Dixerat ; atque illam media inter talia ferro Collapsam aspiciunt comites, ensemque cruore Spumantem, sparsasque manus. It clamor ad alta 665 Atria ; concussam bacchatur Fama per urbem.
Página 68 - Tu, lacrimis evicta meis, tu prima furentem " His, germana, malis oneras, atque objicis hosti. " Non licuit thalami expertem sine crimine vitam 550 " Degere, more ferae, tales nee tangere curas ! " Non servata fides, cineri promissa Sychaeo ! " Tantos illa suo rumpebat pectore questus.
Página 22 - Postquam altos ventum in montes atque invia lustra, Ecce ferae, saxi dejectae vertice, caprae Decurrêre jugis : alia de parte patentes Transmittunt cursu campos atque agmina cervi Pulverulenta fuga glomerant, montesque relinquunt.
Página 70 - Jam mare turbari trabibus, saevasque videbis Collucere faces, jam fervere litora flammis, Si te his attigerit terris Aurora morantem. Eja age, rumpe moras. Varium et mutabile semper Femina.
Página 144 - Ille , velut celsam oppugnat qui molibus urbem, Aut montana sedet circum castella sub armis , Nunc hos, nunc illos aditus, omnemque pererrat Arte locum, et variis assultibus irritus urget. Ostendit dextram insurgens Entellus , et alte Extulit; ille ictum venientem a vertice velox Praevidit, celerique elapsus corpore cessit.
Página 264 - Instaurate, pio si poenas ore reposco. 530 'Sed te qui vivum casus, age fare vicissim, . 'Attulerint. Pelagine venis erroribus actus,
Página 226 - Sic effatus vestigia pressit, Observans, quae signa ferant, quo tendere pergant. Pascentes illae tantum prodire volando, Quantum acie possent oculi servare sequentum.