Select epistles of Cicero and Pliny, with notes by J. EdwardsJ. W. Parker, 1836 - 250 páginas |
Outras edições - Ver todos
Select epistles of Cicero and Pliny, with notes by J. Edwards Marcus Tullius Cicero Visualização completa - 1836 |
Select epistles of Cicero and Pliny, with notes by J. Edwards Marcus Tullius Cicero Visualização completa - 1836 |
Termos e frases comuns
¹³ account Adam alluded alluding Amalthea Arpinum Asia Minor Athens Atticus Bona Dea brother Brundisium business Cæsar Cæsar's called causâ CICERO ATTICO Cicero's Cilicia Clodius comitia Compare consul cujus days death debt details English Epirus epistolæ esset first friend Gades given gives great Greek hæc history house ille Italy Larium lacum letter life literæ literis made meæ means mentioned mihi modò money name neque nihil note nunc office omnibus passage people person place PLIN Pliny Pollex Pompeius Pompey præ præter præterea present probably public pupil quâ quæ quæris quæstor quàm Quintus quòd quum read reipublicæ republicâ requests Romæ Roman Rome sæpe Sallust same says scribis See Adams See Lempriere senate sine state subject Supply Tacitus tamen three tibi time trial tuæ understood used usual Vale Varro velim verò villa word written year
Passagens mais conhecidas
Página 245 - Adfirmabant autem hanc fuisse summam vel culpae suae vel erroris, quod essent soliti stato die ante lucem convenire carmenque Christo quasi deo dicere secum invicem seque sacramento non in scelus aliquod obstringere, sed ne furta, ne latrocinia, ne adulteria committerent, ne fidem fallerent, ne depositum appellati abnegarent.
Página 246 - Visa est enim mihi res digna consultatione, maxime propter periclitantium numerum. Multi enim omnis aetatis, omnis ordinis, utriusque sexus etiam, vocantur in periculum et vocabuntur. Neque enim civitates tantum sed vicos etiam atque agros superstitionis istius contagio pervagata est; quae videtur sisti et corrigi posse.
Página 69 - Te vero {лговеcгм scribendi egregiam habere video. Q.uos tu situs, quas naturas rerum et locorum, quos mores, quas gentes, quas pugnas, quem vero ipsum imperatorem habes ! Ego te libenter, ut rogas, quibus rebus vis, adiuvabo et tibi versus, quos rogas, у\айK els 'Авqvas mittam.
Página 246 - Actum, quem debuisti, mi Secunde, in excutiendis causis eorum, qui Christiani ad te delati fuerant, secutus es. Neque enim in universum aliquid, quod quasi certam formam habeat, constitui potest. Conquirendi non sunt; si deferantur et arguantur, puniendi sunt, ita tamen, ut, qui negaverit se Christianum esse idque re ipsa manifestum fecerit, id est supplicando dis nostris, quamvis suspectus in praeteritum, veniam ex paenitentia impetret.
Página 243 - Sollemne est mihi, domine, omnia de quibus dubito ad te referre. Quis enim potest melius vel cunctationem meam regere vel ignorantiam instruere? Cognitionibus de Christianis interfui numquam : ideo nescio quid et quatenus aut puniri soleat aut quaeri.
Página 245 - Christo, quasi deo, dicere secum invicem, seque sacramento non in scelus aliquod obstringere, sed ne furta ne latrocinia ne adulteria committerent, ne fidem fallerent ne depositum appellati abnegarent. Quibus peractis morem sibi discedendi fuisse, rursusque coeundi ad capiendum cibum, promiscuum tamen et innoxium, quod ipsum facere desisse post edictum meum, quo secundum mandata tua hetaerias esse vetueram.
Página 244 - Ergo dimittendos putavi. Alii ab indice nominati, esse se Christianos dixerunt : et mox negaverunt, fuisse quidem, sed desisse : quidam ante triennium, quidam ante plures annos, non nemo etiam ante viginti quoque.
Página 222 - Petis ut tibi avunculi mei exitum scribam, quo verius tradere posteris possis. Gratias ago: nam video morti eius, si celebretur a te, immortalem gloriam esse propositam. Quamvis enim pulcherrimarum clade terrarum, ut populi, ut urbes, memorabili casu, quasi semper victurus, occiderit; quamvis ipse plurima opera et mansura condiderit; multum tamen perpetuita ti eius XV.
Página 186 - Vinum etiam parvulis lagunculis in tria genera discripserat, non ut potestas eligendi, sed ne ius esset recusandi, aliud sibi et nobis, aliud minoribus amicis (nam gradatim amicos habet), aliud suis nostrisque libertis. Animadvertit qui mihi proximus recumio bebat et an probarem interrogavit. Negavi. ' Tu ergo ' inquit ' quam consuetudinem sequeris '? ' Eadem omnibus pono : ad cenam enim, non ad notam invito cunctisque rebus exaequo, quos mensa et toro aequavi '.