Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Et poteras, ægro spirans sub corde, quietem
Flexanimo cantu restituisse sibi.

VIII. AD EANDEM.

CREDULA quid liquidam Sirena, Neapoli, jactas,
Claraque Parthenopes fana Achelöiados;
Littoreamque tua defunctam Naida ripa,
Corpora Chalcidico sacra dedisse rogo ?
Illa quidem vivitque, et amona Tibridis unda
Mutavit rauci murmura Pausilipi.

Illic Romulidum studiis ornata secundis,
Atque homines cantu detinet atque Deos.

IX. IN SALMASII HUNDREDAM.*

QUIS expedivit Salmasio suam Hundredam,
Picamque docuit verba nostra conari?
Magister artis venter, et Jacobei

Centum exulantis viscera marsupii regis.

Quod si dolosi spes refulserit nummi,
Ipse, Antichristi modo qui primatum Papæ
Minatus uno est dissipare sufflatu,

Cantabit ultro Cardinalitium melos.

12 sibi] 'Sibi' is certainly wrong. ́ Ille' had preceded,

ver. 3.

3 Naida] In all the editions wrongly' Naiada.'

5 vivitque] The position of 'que' is wrong. See Burman's Virgil, Æn. vi. 395.

5

5

* This epigram against Salmasius is in imitation of part of the Prologue to the Satires of Persius.

Warton.

X. IN SALMASIUM.

5

GAUDETE Scombri, et quicquid est piscium salo,
Qui frigida hyeme incolitis algentes freta!
Vestrum misertus ille Salmasius Eques
Bonus, amicire nuditatem cogitat;
Chartæque largus, apparat papyrinos
Vobis cucullos, præferentes Claudii
Insignia, nomenque et decus, Salmasii:
Gestetis ut per omne cetarium forum
Equitis clientes, scriniis mungentium
Cubito virorum, et capsulis, gratissimos.

10

XI.

GALLI ex concubitu gravidam te, Pontia, Mori, Quis bene moratam, morigeramque neget?

XII. APOLOGUS DE RUSTICO ET HERO.

RUSTICUS ex malo sapidissima poma quotannis
Legit, et urbano lecta dedit Domino:
Hinc incredibili fructus dulcedine captus,
Malum ipsam in proprias transtulit areolas.
Hactenus illa ferax, sed longo debilis ævo,

Mota solo assueto, protinus aret iners.
Quod tandem ut patuit Domino, spe lusus inani,

5

10 Cubito] 'Quoties ego vidi patrem tuum cubito emungentem.' Sueton. vit. Horat. p. 525. Warton.

10

Damnavit celeres in sua damna manus; Atque ait, Heu quanto satius fuit illa Coloni, Parva licet, grato dona tulisse animo! Possem ego avaritiam frænare, gulamque voracem : Nunc periere mihi et fœtus, et ipse parens.

XIII. AD CHRISTINAM SUECORUM REGINAM, NOMINE CROMWELLI.

BELLIPOTENS virgo, septem regina trionum,
Christina, Arctoi lucida stella poli!
Cernis, quas merui dura sub casside rugas,
Utque senex armis impiger ora tero;
Invia fatorum dum per vestigia nitor,

5

1 regina] There is a close resemblance between the two first lines of this address, and the opening of Nic Heinsius's Verses to Christina, p. 53.

'Belligeros virgo quæ temperas alma Triones,' &c. and Sidus inocciduum, septem Regina Trionum Faxque Lycaoniæ clarior igne facis.' p. 139.

[ocr errors]

and p. 140, Regina victrix, germen acre Bellonæ, Arctoa Pallas!'

2

2 poli] Resembles a line in his tutor A. Gill's verses, p. 91. 'Inclyta Carolides, qui nunc moderatur Adolphus, Pene sub Arctoi sidere regna poli.

[ocr errors]

Utque] Var. Lect. sicque.' 'ora fero.' ver. 7, at tibi. Todd. Toland first printed these lines in his life of Milton, p. 123, and ascribes them indecisively to Milton or Marvell ; consult Warton's note, ed. Todd, vi. 267. I wish Mr. Warton had, by a few minutes' application of his fine poetical genius, secured these lines against the attempt of other versifiers; but

Exequor et populi fortia jussa manu.
Ast tibi submittit frontem reverentior umbra:
Nec sunt hi vultus regibus usque truces.

SYLVARUM LIBER.

IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI.

ANNO ÆTATIS 17.

PARERE fati discite legibus,
Manusque Parcæ jam date supplices,
Qui pendulum telluris orbem

Iäpeti colitis nepotes.

Vos si relicto mors vaga Tænaro
Semel vocârit flebilis, heu, moræ
Tentantur incassum, dolique;

Per tenebras Stygis ire certum est.

5

as he has passed them unnoticed, I shall venture to give my translation.

Christina! warrior-maid, who rul'st alone;

Thou star-bright queen of all the Polar zone!

Mark, how the helm has press'd this wrinkled brow,
How these gray hairs their ancient toils avow!
Onward through Fate's untrodden paths I go,
Where'er the people's mandate points the foe.
Yet this stern brow to thee submits its frown,
Not always cruel to the monarch's crown.

VOL. III.

U

Si destinatum pellere dextera

Mortem valeret, non ferus Hercules,

Nessi venenatus cruore,

Emathiâ jacuisset Oetâ:

Nec fraude turpi Palladis invidæ
Vidisset occisum Ilion Hectora, aut
Quem larva Pelidis peremit

Ense Locro, Jove lacrymante.
Si triste fatum verba Hecatëia
Fugare possint, Telegoni parens
Vixisset infamis, potentique
Ægiali soror usa virgâ.
Numenque trinum fallere si queant
Artes medentum, ignotaque gramina,
Non gnarus herbarum Machaon
Eurypyli cecidisset hasta:
Læsisset et nec te, Philyreie,

Sagitta Echidnæ perlita sanguine;
Nec tela te fulmenque avitum,
Cæse puer genitricis alvo.
Tuque, O alumno major Apolline,

Nessi] Hor. Epod. xvii. 31.

'Atro delibutus Hercules

Nessi cruore.' Warton.

18 Telegoni] Ov. Ep. Pont. iii. i. 123.

10

15

20

25

Telegonive pa

rens.' Absyrtus is called ' Ægialius' by Justin. H. Lib. xlii. c. 3. Verba Hecateia' is from Ov. Metam. xiv. 44. 'He

cateia carmina miscet.' Warton, Todd.

29 Tuque, O alumno] The 'O' is wrongly left open in this

verse.

[ocr errors]

29 Apolline] Certainly read Apollinis.' Warton.

« ZurückWeiter »