Geschichte der römischen literatur: Für Gymnasien, höhere Bildungsanstalten und zum SelbstunterrichteDümmler, 1875 - 883 páginas |
Outras edições - Ver todos
Geschichte der römischen Literatur: Für Gymnasien und höhere ..., Parte 1 Eduard Munk Visualização completa - 1858 |
Geschichte der römischen literatur: Für Gymnasien, höhere Bildungsanstalten ... Eduard Munk,Oskar Seyffert Visualização completa - 1875 |
Termos e frases comuns
alten Alterthums Amphitruo Antonius Atellanen atque Attius Augustus beiden Beredtsamkeit besonders blos Brut Brutus Buch Caesar Cato Catull Cicero Comödie Consul Consulat daher Dichter Domitian Einfluß Ennius epist erhalten ersten Erzählung Freund Gedichte Geist Gellius Geschichte gewiß giebt glücklich Götter Grammatiker Griechen griechischen groß großen heißt Herz Horaz indeß Jahre jezt Jugurtha Juppiter Kaiser Kenntniß Kinder konnte Krieg Kunst kurz läßt lateinischen Leben lezten libri lich Liebe ließ Literatur Livius Lucilius macht Maecenas Mann meist Menschen muß Naevius Namen Nero Ovid Pacuvius Philosophen Plautus Plinius Poesie poetischen Pompeius Praetor quid Quintilian Rede Redner reichen Rhetorik römischen Volkes Ruhm sagt Sallust Satire scheint schließt Schriften Schriftsteller Scipio Sclaven Senat Seneca Sohn soll später Sprache Staat Stadt stand Stoff Stücke Suet Sueton Tacitus Terenz Thätigkeit Theil thun Tiberius Tragödie Tugend unsere Urtheil Varro Vater verfaßt Verse viel Virgil Weise weiß wenig Werk wieder wohl Worte
Passagens mais conhecidas
Página 99 - Graeca nocturna versate manu, versate diurna. at vestri proavi Plautinos et numeros et 270 laudavere sales ; nimium patienter utrumque, ne dicam stulte, mirati, si modo ego et vos scimus inurbanum lepido seponere dicto, legitimumque sonum digitis callemus et aure.
Página 2 - Excudent alii spirantia mollius aera, credo equidem, vivos ducent de marmore vultus, orabunt causas melius, caelique meatus describent radio et surgentia sidera dicent: 850 tu regere imperio populos, Romane, memento; hae tibi erunt artes; pacisque imponere morem, parcere subiectis et debellare superbos.
Página 28 - ... solerque elementis. non possis oculo quantum contendere Lynceus, non tamen idcirco contemnas lippus inungi; nee quia desperes invicti membra Glyconis, 30 nodosa corpus nolis prohibere cheragra. • est quadam prodire tenus, si non datur ultra. fervet avaritia miseroque cupidine pectus : sunt verba et voces quibus hunc lenire dolorem possis et magnam morbi deponere partem.
Página 6 - Graiis dedit ore rotundo Musa loqui, praeter laudem nullius avaris. Romani pueri longis rationibus assem 325 Discunt in partes centum diducere. Dicat Filius Albini : si de quincunce remota est Uncia, quid superat ? Poteras dixisse. Triens. Eu ! Rem poteris servare tuam. Redit uncia, quid fit ? Semis.
Página 119 - Sic exspectabat populus atque ora tenebat Rebus, utri magni victoria sit data regni. Interea sol albu(s) recessit in infera noctis. Exin candida se radiis dedit icta foras lux.
Página 214 - Atque ego cum Graecos facerem, natus mare citra, Versiculos , vetuit me tali voce Quirinus, Post mediam noctem visus, cum somnia vera: „In silvam non ligna feras insanius , ac si „Magnas Graecorum malis implere catervas.
Página 258 - Quo me miser conferam? quo vertam? In Capitoliumne? At fratris sanguine madet. An domum? Matremne ut miseram lamentantem videam et abieetam?
Página 245 - qui annales relinquere voluissent, et eos qui res gestas a Romanis perscribere conati essent, omnium rerum hoc interfuit. Annales libri tantummodo quod factum quoque anno gestum sit, ea demonstrabant, id est quasi qui diarium scribunt, quam Graeci ¿ijir)¡iepi8a. vocant. Nobis non modo satis esse video, quod factum esset, id pronuntiare, sed etiam quo consilio 9 quaque ratione gesta essent demonstrare.
Página 33 - Dial[is fl]aminis gesistei, mors perfe[cit] tua ut essent omnia brevia, honos fama virtusque gloria atque Ingenium, quibus sei in longa licu[i]set tibe utier vita, fädle facteis superases gloriam maiorum.
Página 164 - Cum id mihi placebat, tum uno ore omnes omnia Bona dicere, et laudare fortunas meas, Qui gnatum haberem tali ingenio praeditum. Quid verbis...