moto( 52 josten e etiamsi in adsumptione carnis anima intellectuali praedilae fuisse ce agnoscitur » 1. Aperi porro aures tuas, et quae ab epistula eius ad Acacium inscripta desumpta sunt exaudi, quae sunt haec : « Hac re de causa igitur, cum ea e quibus unus ac solus Filius et Dominus ce Iesus Christus consistit velut ratione accipimus, duas quidem na- 5 ce turas unitas esse dicimus : post unionem autem, eo quod iam aboce lita est sectio in duas, naturam Filii unam esse credimus ut unius, reincarnati tamen et hominis facti, 2. Rufinus dicit : « Utrum id quod

ratione tua vidisti exstat, annon? An altera ex eis alteram absorpsit?» * p. 83. Johannes dicit : « Dictum est * rursus a beato Cyrillo : « Quando igitur 10

ce modus incarnationis inquiritur, duos: qui alter cum altero ineffa-
ce biliter et inexplicabiliter upiti sunt mens humana semper con-
spicit»4. Et statim Rufinus Iohannis sermonem interrupit, neque
ul totam hanc citationem 5 compleret ei permisit; et dixit clamans :
e Ecce! duos dixisti mentem humanam conspicere. Et manibus 15
ambabus ad caelum extensis clamavit, et ante ora Johannis inter
eum et Ephrāim stat, et dicit : « Vicit Christus. Vicit ecclesia. Unus
est Deus. A populo pudore afficitur ut recte confiteatur.,, Et omnes
cum clamore strepuerunt, nec Iohannem amplius loqui siverunt :
noverant enim quid dicturus esset. Et statim Ephrāim ad populum
egressus Rufinum cum eo reliquit, et alios disceptantes : el egressus
populo dixit : « Ecce! vidistis quo honore eum receperim, et intus
rogavi eum quomodo crederet, et, ut confitemur, et ipse confessus
est; et ipse quoque de Christo duas naturas dixit. Pudore afficitur
ul nobis communicet. , Et statim omnes qui « manipulis hordei el 25
fruslis panis», ut scriptum est, conducti sunto, quorum spes hoc
tantum est, id quod oculi eorum carnis vident, « quorum Deus sto-
machus eorum et gloria ignominia eorum »?, qui, ut scriptum est,

Domino nostro Iesu Christo non inserviunt sed stomacho suo 8 * p. 84. quorum tota e mens in terra est» ', qui 10, cum * iudicium iniustum 30

quod factum est non vidissent, quod iudicium perverse exiisset, laudata violentia iniusta omnes una voce ita clamaverunt : « Multos annos doctori vero Mār Ephrāim! Multos annos praeconi veritatis ! Qui tibi non consentit haereticus esi» : cum mullis aliis vocibus ina

20

| P. Gr. (Migne), LXXV, col. 289. P. Gr., LXXVII, col. 192, 193. Requiritur potius e duas naturas» : B e duas resn , quod melius est; sed cf. p. 91 textus, l. 22. 4 P. Gr., LXXVII, col. 232. χρήσις.

.

6 E2., XIII, 19. ; Philip., III, 19. 8 Rom., xvi, 18. Philip., Ili, 19.

5

---( 53 ) nibus quas clamabant. Et fuit actio?, in qua Iohannem duas naturas Christo adscripsisse calumniose adfirmaverunt. Et, die iam ad occasum inclinato, cum beato, qui inter omne illud frigus multum

in baptisterio inclusus erat, Rufinus et socii eius disceptabant, dum 5 alius alij contra eum succedunt, quoniam, ut ita dicam, pauca

anima ei inerat; ieiunium enim fuit, et ob ieiunii laborem et ob frigus multum vox eius aegre exibat. Et postea ad locum ubi commorabatur adductum in domo interiore incluserunt; et intrinsecus

cum eo et extra repagulam custodes constituerunt. Et die postero 10 venit Rufinus tentator, et cum eo disceptare incepit, genibus iuxta

beati genua positis; et clamore usus loquebatur, ore et capite secundum syllabas 2 quas enuntiabat velut insani contortis; et eum Manichaeum vocabat. Et dixit ei beatus : c Ipse omnia loqueris, nec me

loqui sinis : ita mihi etiam heri coram patriarcha tuo fecisti, 15 quando sententiam meam cuius fine haud modice puncti essetis

interrupisli. Hoc scholasticorum nota non est : haud pulcra est consuetudo 4 sapientiae tuae. Sic mundum convertitis; sic et Mundir Arabs * violenter convertebatur.» Et Rufinus dixit : « Capite carens5, *p. 85.

quis est caput tuum ? Post quem vadis ?, lohannes dixit: « Proprium 20 noslrum caput Christus est; et, post Christum, patriarcha Mār Seve

rus, et patriarcha Mār Theodosius, et patriarcha Mār Anthimus, cum omnibus ceteris episcopis orthodoxis qui veritatis causa persecutionem patiuntur. » Et statim exsiluit Rufinus iracundus et surrexit, et

in ipsum sanctum Iohannem et in eos quorum nomina commemora25 verat contumeliam effudit clamore magno, eorum instar qui a spi

ritibus malis obsidentur, qui id quod loquuntur nesciunt, nec se martyribus irridere percipiunt, nec si eos laudent; et cum omni hac ira demoniaca ab eo exiit. Itaque etiam ceteri eiusdem .coetus

faciebant, qui ad beatum veniebant : praesertim Basiliscus, ipsius 30 Ephrāim notarius, ei aperte irridebat. Et, cum vidissent se his

modis atrocibus id quod sperabant non effecisse, hac arte mutata aliaque quae est blanditiarum suscepta, nuntio misso eum ad locum ubi Ephrāim et qui cum eo erant tempore vespertino congregati

erant perduxerunt, et multa cum eo leniter per multum tempus 35 collocuti sunt, ut eis obtemperaret, et ut locum suum intraret.

Et, cum vidissent eum neque hoc modo sibi obtemperare, perturbati sunt magis quam prius perturbati erant; et Bar Kili

Amidae eum adsumpsit et domum quandam introduxit, et easdem blanditias ei iterum adhibebat. Et, cum vidisset eum fraudibus

eorum non obtemperare, exclamabat et sancto dicebat : « Da pro*p. 86. missum ? te non fuga usurum, *ut actionem 2 faciamus. lura mihi te

non fuga usurum. Mendax es, nec quisquam tibi credit.» Iohannes 5
dixit : « Sapiens iudex est : simul iuramenta et actio 2; si iuramenlis
credis, quare facis actionem ?? Polliceor me non fuga usurum. Nec
si rex mihi imperasset ut fugerem, fuga uterer. Quidquid valetis
facite.)

Et, post haec omnia atque his plura quae ei fecerunt, Antio- 10
chiam eum miserunt, cum Romanis multis qui eum ducluri
constituti erant. Et iter eius ex quo Nisibi eum amoverunt donec
eum Antiochiam introduxerunt dies triginta implevit, dum ex urbe
in urbem caute portatur, et porro ut hunc mundo ostenderent
Iohannem esse qui plures iam annos haec eis faceret, ut manus 1.)
eorum relaxarentur qui in eo post Deum confidebant correctum iri
quae descensu Ephrāim in orientem facto corrupta ac perplexa
erant. Cum autem hic sanctus Hārrān pervenisset, dum Antiochiam
adscendit, Cometas qui eum ducebat in ipsa urbe Hārrān in cubi-
culo eum inclusit, in domicilio viri cuiusdam qui paganus esse di- 90
cebatur, caute custoditum. Hic autem Cometas fidelibus quibusdam
quos ab urbe Hārrān comprehenderat multa mala inflixit, et in om-
nibus pagis atque in omnibus urbibus quas intrabant etiam eis qui sui
coetus erant similiter faciebat : et, si quis ei in via occurreret, sive

pauper sive dives sive mulier, opprobrio magno eos sub praetextibus 35 'p. 87. afficiebat : *omnibus enim his malis quae faciebat praemium eorum

ac remunerationem ducatum sibi pro eis datum iri sperabat : propter
hanc enim spem et propter hoc promissum ut in omnia haec mala in-
cideret sese praecipitaverat. Quodam die autem in ipsa urbe Hārrān
diaconum quendam orthodoxum cum aliis comprehensum sune 30
retrorsum vinxit, et a terra sublevalum trabibus tecti tempus lon-
gum suspendit : et ille prae angore exclamat ac dicit : « Christe Dei
Fili me adiuva.» Et Cometas insolens blasphemia usus est, quam
nobis scribere non licuit, ne auditores eius corde percellerentur.
Cogebat autem eum oblationem recipere, vel tot et tol daricos 35
dare. Blasphemus enim fuit hic miser et gloriosus. Et haec huius
viri pauca sunt facta quae narravi, ut videatis cui belluae perniciosae

martxo( 55 )ostama hic sanctus Iohannes traditus sit manibus eorum qui sese pastores ecclesiae vocabant. Quantas blanditias, quanta verba admonitionis religiosae a captivo quem ducebat pro salute animae suae

audiebat hic miser! quarum nulla cor eius durum mollivit. El, 5 cum hic sanctum Iohannem eduxisset, et Gyglyqel iuxta Antio

chiam pervenissent, chorepiscopos ecclesiae Antiochiae et oeconomos et vindices 2 ecclesiae urbis, et notarios eorum atque alios multos in monasterio quod comitis Manassis vocatur cum monachis ipsius

monasterii ac vicinorum omni saevitate congregatos invenerunt. Et, 10 cum operarius fatigatus ac defessus intrasset, et Romani qui eum

ducebant, et inter eos stetisset, secundum dispositionem suam eum exceperunt: quod sufficit ut audientibus notum faciat quid furor eorum illa hora fecerit. Est enim qui maledicta *in eum effuderit; *p. 88.

est qui derisionem disperserit; est qui caput nutaverit: est qui pedes 15 moverit; est qui manus alteram contra alteram pulsaverit : perlur

batio enim confusa fuit atque hominum frequentia importuna; vesper enim fuit ebrietatis. Et post plagas verborum suorum ei dixerunt : ee Nobis a domino patriarcha per hanc epistulam quam nobis misit

mandatum est ut in hoc monasterio inclusus caute custodiaris. 20 En! quos te custodituros constituimus et eos qui tecum sunt. Da

nomina eorum vindici?, et coram eo dicite vos fuga non usuros, ut actionem 3 faciamus.» Dixit reus: Quotidie a me postulatur ut actionem 3 faciam. Si custodior, quare de me actio 3?,, Cuncti autem

strepitum contra eum fecerunt et dicunt : « Et facies et custodieris, 25 ne effugias. » Et dixit : « Ego saepe dixi, et nunc iterum dico, si rex

mihi imperasset ut fugerem, me non fugiturum fuisse; quia in neminem ulla re noxius sum, neque ulli homini quidquam mali a me factum est. » Et post hoc omnes multa clamaverunt; et dixit eis :

ce Id quod iussi estis facite, neve minas multiplicetis ut socii vestri. 3. Quidquid valetis sumite ac facite.» Et eum in cella angusta inclu

serunt, quae cubiculi cuiusdam a parte interiore erat, ipsum et quattuor quosdam e sociis eius, et repagulam eis obiecerunt. Erant autem qui eum custodituri constituti sunt septem, lecticarii 4 et mo

nachi et vigiles 5. Unum vero horum ipsorum vigilum Barabbam 35 vocabant, propter facta eius mala, quae eum commendaverunt et

vigil factus est in domo Mār Iuliani martyris. Viros enim ac mu

--( 56 )ostume lieres trahebat et cruciabat et carceribus committebat?, quia hae* p. 89. resi diphysiticae non communicabant. * Domos etiam fidelium ob

hanc ipsam causam intrare l audebat; et, ut multi dixerunt, etiam socii eius qui sanctum Iohannem custodiebant, eum ? caedis etiam participem esse?, cum multis aliis rebus quae ab eo facta erant. 5 Ecce! haec facta eum commendaverunt et clericus factus est : et, quoniam adeo sollers fuit, hunc sanctum custoditurus constitutus

est. Quae autem mala ei inflixerit, plura sunt 2 quam ut describan· tur. Risu enim multo ac lascivo exagitari solebat, et verbis scurra

rum ac scortorum; et pugnis et historiis saltatorum , et delira- 10
mento perpetuo : et, ut quod turpissimum est dicam, et facta
lasciva ac male ordinata quae faciebat, audientibus pudor est. Et
post id quod fletus et suspiriorum est quod faciebat risus absque
cessatione ab omnibus audiebatur. Nocte autem in cella illa exigua
alque angusta cum ipso sancto el eis qui cum eo erant pernoctabat 15
hic Barabbas et unus sociorum eius intra postem ianuae; et ceteri
socii eius qui extrinsecus erant eis ipsis qui intra erant repagulam
obiciebant, et iuxta postem extrinsecus recumbebant : et, quando
beatus ad mingendum exire quaerebat, qui extrinsecus erant repa-
gulam aperiebant et exibat; et, postquam intravit, eam in loco 20
proprio occludebant; nec quisquam eorum qui cum eo erant cum
sancto colloqui audebat, nisi furtim egisset et horam observasset.
Die vero repagulam aperiebant, et, quandocunque quaereret, in
cubiculum illud exterius exibat, ianuis ac fenestris custoditis; et

nocte in loco suo inclusus erat. *. Quendam autem eorum qui cum beato erant, * qui in omni loco

eum comitabatur et in multis rebus ei Domini nostri causa pare-
bat, Ephrāim nuntio misso ab eo removit, et in alio loco quae
duo millia passuum ab eo distabal inclusit; quoniam eum putave-
rat Iohannem sibi non consentire facere : et duo eorum qui apud 30
eum ex hominibus eius remanserant mentibus coacti reliquerunt eum
ac recesserunt : qua de causa magis vigilaverunt qui eum custo-
diebant. Assidue autem ad beatum Iohannem multi mittebantur
et cum eo disceptabant, et, postulabant ab eo ut scriplo declararet
quomodo crederet : et hoc fecerunt ut verba contra eum invenirent 35
quibus eum caperent, et os suum in eum aperirent. Is autem
absque timore fecit et ad eos misit. Et duobus diebus antequam

25

p. 90.

· Acta , vw, 3. – 2 Sic textus, contra grammaticam.

.