Imagens da página
PDF
ePub

---880( 2 )otten b. Versio germanica : K. Aunens et G. KRÜGER, Die sogenannte Kirchengeschichte des Zacharias Rhetor in deutscher Übersetzung herausgegeben, p. 263-274, cum doctis adnotationibus (p. 385– 387); Leipzig, 1899.

Vide etiam M. A. KUGENER, Observations sur la vie de l'ascete Isaïe, etc. (Byz. Zeitschr., IX,

464 sqq.), 1900.

E.W.B.

IX, P.

HISTORIA VITAE RATIONUM PATRIS ISAIAE QUI INTER SANCTOS EST.

[blocks in formation]

Historiis quae prius narratae sunt tertium adiunxi Isaiam prophetam secundum huius generationis nostrae?, qui fidei et rectae

opinionis et vitae rationum cum his viris illustribus et sacerdotibus 5 summis Petro et Theodoro in omni re particeps erat.

Hic? Theodorus monachus magnus erat in Aegypto, miraculorum patrator : et, cum Timotheus episcopus esset Alexandriae post Dioscorum, de eo famam audivit Timotheus, et misit eumque

comprehendit, et in Aegypto episcopum fecit, in urbe cui nomen 10 ÅvtióU 3. Et, cum tempus nonnullum in ea fuisset, Deo illic etiam

miracula per eum faciente, post Timothei mortem, cum res novas contra ecclesiam excitatas esse vidisset, sede sua relicta discessit; et abiit et in monasterio suo unde Timotheus eum ceperat habitavit;

et ibi secundum morem suum conversabatur, dum Deus miracula et 15 potestates et signa per eum facit et ab omni loco multi ad eum

veniunt et adiuvantur. Hic autem pater Isaias est cuius est liber
ille admonitionis. Hi enim tres beati uno tempore fuerunt, hic
beatus Petrus, et hic Theodorus, * et pater Isaias. Scripsit autem *p. 4.

etiam hanc historiam Zacharias scholasticus qui historiam ecclesias30 ticam scripsit.

Hic autem, quod ad virtutem attinet, magno Antonio, qui post Paulum laudatissimum rationes vitae solitariae in Aegypto incepit, gradu aequalis apparuit. Cuius vitae rationes in omni re

aemulatus, ipse se typum cunctae virtutis reliquit eis qui post eum 25 monachismi vitam culturi erant; cum corpore Aegyptius esset, ani

mae autem nobilitate Hierosolymitanus, quae ipsa urbs urbem supernam figurat et elevationem ad bonum primitivum loci ubi eramus, ut dicit divinus Gregorius“. In Aegypto igitur educatus,

monachismi vitae se ipsum dedit; et imprimis eorum quibuscum 30 habitabat vitae ratione communi utebatur; et sub rectore erat, qui

ei monachismi habitum dedit. Brevi autem tempore contemptu corporis et fervore animae et observantia divinae imaginis adeo progrediebatur ut gratiam quae ei a Deo data est nemo non admirare

1 Cf. Zach. Ru., V, 9.; Vit. Petr. Ib. (ed. Raabe), p. 101 ff.; Zagr., Vit. Sev. (ed. Kugener), p. 78. 2 Haec sectio ab interprete syro inserta esse videtur. 3 Cf. Zach. Ru.,' vi, 1, 2, 4; Zach., Vit. Sev., l. C. 4 Greg. Naz., Or. XXIV, 15; XXXIII, 12 (?).

[merged small][ocr errors]

to 4 Joctom tur; per quae pure et cum amore animam suam ei adplicuit, se ut omnes homines ad vitae rationum perfectionem provocanti. Et, quia sibi prodesse iudicavit ut a laudibus hominum sugeret, se a ceteris separavit, et in desertum ivil, et se ipsum Deo soli ostendebat, omnium rerum Creatori, qui a talibus animis amatur eas- 5

que amat, et servitium earum quaerit quod purum est et sincerum * p. 5. et * ab omni macula liberum; et exinde totam operam huic rei dedit

ut omnia mandata eius perficeret. Quamobrein audito mandato,
Dominum Deum tuum ex omni corde tuo et ex omni anima ct ex
omni mente diliges, et vicinum tuum ut te ipsum » ?, postquam 10
trinitatem amoris qui Deo debetur perfecit, et omni corde et omni
anima et omni mente hunc amavit, vicinum etiam ut se ipsum adeo
amabat, ut, cum quidam ex eis qui illo tempore monachismi vitam
profitebantur ad eum intrasset et capite ac collo ob defectum tegu-
menti frigeret, cum eo pateretur et doleret, et ipse etiam eodem 15
modo propter illum frigeret; et, quia aliam tunicam non habebat eo
quod statuto divino parebats, semipallio quod super collum suum
positum erat in duas portiones diviso, unam portionem sibi retinue-
rit, alteram autem ei qui ad se venerat dederit4 : adeo hic vir
sanctus mandatorum divinorum observator diligens erat. Igitur prop- 20
ter ascesim immensuratam, et ceteras virtutes quae uis ?
sunt, et observantiam motuum animi, el contentionem vigilem con-
tra diabolum et contra ceteros demones amaros, et propter humilila-
tem quae praecipue cum his contendit et omnem virtutem continct,
dona spiritalia diversa, praesertim scientiae et vaticinationis, a 25

Deo meritus est. Et, quia magna erat fama quae de eo in Aegypto * p. 6. praevaluit, et testimonium * sapientiae quae ei de discrimine cogita

tionum monachismi et omnis vaticinationis data est, et ob causam
horum donorum multi ad eum veniebant, 'et ei de his omnibus
gratulabantur, neque ei permittebatur ut modo quo volebat (et hoc 30
cum in deserlo interiore habitaret) quietudine sibi dilecta frueretur,
placuit ut Aegyptum relinqueret et ad Palestinam veniret, ul a
laudibus hominum prorsus effugeret, quas plagas esse demonum
contra aures accipientium admotas putabat, et, cum commoratione
in terra aliena terram suam mutasset, hoc modo quietudinem ad- 35
quirere posset.

1 Vel e admiraretur, per ea quae..

anima eius sibi adiunxit, se....... 2 Martii., XXII, 37, 39. 8 Matti., x, 10. provocantem,.

Similis historia de S. Martino Turonensi nota est. 5 Sic textus.

[ocr errors]

Cum Hierosolyma igitur venisset, postquam symbola adventus divini et passionum salutarium veneratus est, quorum symbolum est crux Domini nostri Iesu Christi, et post eam sepulcrum et

resurrectionem tertii diei, ut in deserto habitaret Eleutheropoli 5 urbi vicino decrevit. Et, cum in hoc habitationem cepisset,

nullo modo a sanctis omnibus in deserto Iordanis et in locis qui philosophiam exercentibus idonei sunt circa Hierosolyma et in omni Palestina habitantibus celari poluit, Dei gratia quae sibi data

est in omni loco virum proclamante, et praecipue dono sapientiae 10 et vaticinationis. Quamobrem multi ad eum veniebant : quorum

pars, cum ob causam pugnae demonum quae per cogitationes eis acciderat ad eum venirent, sanationem recipiebant, qui ei passiones suas revelabant, et ei etiam qui passiones ab eo celare cona

bantur, eo quod Deus ei secretas cordis eorum cogitationes et de- *p. 7. 15 monum machinationes revelabat, eodem modo sanabantur : pars,

quibus tristitiae instabant et quos rerum difficultas circumdabat, cum ad eum venirent, per preces eius et con passionem sibi datam, et per ea quae eis suadebat et admonebat eum difficultates suas

accipere reperiebant. Multi autem qui a demonibus etiam tenta20 bantur et passionibus aliis corporaliter urgebantur, cum ei adpro

pinquarent, per Dei gratiam, quem diligenter venerabatur colebatque, sanatione qua egebat unusquisque eorum fruebatur? Neque enim Aegyptii, monachi et saeculares, propter distantiam interposi

tam ad eum venire et utilitate spiritali ab eo data secundum mo25 rem frui desierunt. Adeo apud omnes homines, et Aegyptios el

Palestinenses, celebris erat gratia quae ei a Deo data est, ut etiam saeculares quidam , ut antea dixi, de difficultatibus sibi accidentibus eum interrogarent. Qua de causa, cum servus viri cuiusdam cui

nomen Nestorius scholastici, curialis a Gaza urbe, pecuniam huius 30 furatus fugisset, Nestorius quosdam Christum amantes qui ad eun

dem sanctum crebro veniebant obsecravit ut se cum eis ad eum ducerent, ut ab eo de rebus quae se vexabant disceret : et, quia cum eis ad eum venit, eum cum aliis qui prius venerant collo

quentem invenit de dicto : « In imagine Dei * fuit homo , 2; et, ne pu- *p. 8. 35 taretur velut ad hariolum quendam quales apud paganos sunt

ob causam amissionis pecuniae tantum ad eum venisse, causa ob quam venerat ad tempus celata se interrogationem spiritalem fa

| Sic textus, contra grammaticam.

2 Gen., 1, 37.

[ocr errors]

10

cere primo simulabat, eo quod eum rogavit : « Quomodo intelligere
debemus illud : In imagine Dei fuit homo?n Ille autem, cum cau-
sam propter quam ad eum venerat a Deo cognovisset, dixit ei :

Significat illud e in imagine, ut, si, cum servus tuus pecuniam
tuam furatus fugerit, hunc cum pecunia illa invenire possis, nihil 5
prorsus mali ei inferas, sed ei culpam illam condones. « Este enim
e misericordes», dicit Dominus noster in Evangeliis, e sicut Pater
& vester qui in caelis misericors est, et solem suum in iustos et in
e iniustos oriri facit»?, dum per haec nos ad similitudinem suam
et Patris sui provocat, et ad eandem imaginem in qua fuimus.»
Cum haec audiisset Nestorius et vidisset eum per unum responsum
etiam ad interrogationem in corde suo absconditam respondisse,
surrexit et coram Deo propter hoc in faciem incidit, se ob hanc
ipsam causam ad eum venisse confessus. Is autem dixit ei : « Si vis
igitur pecuniam illam invenire, mandatum illud Dei observa, et 15
es irae haud tenax, ut illud e in imagine, observes; neve ob rationes
carnales tantum ad monachos venias, sed etiam ob animae utilita-
tem. » Ille autem se haec facturum professus ad regionem suam

rediit; et paullo post illum servum suum invenit cum illa ipsa pe* p. 9. cunia quam furatus erat. Dionysius autem, qui et ipse *scholasticus 20

erat a Gaza urbe et Christi amantissimus, etiam hoc de hoc ipso
sancto viro mihi narravit. re Venimus», inquit, « ad eum ego et alii
quidam propter utilitatem spiritalem; et, dum ad eum iter faci-
mus, accidit ut cum servo meo rixatus eum percusserim. Cum igi-
tur ad eum venissemus, prius nobis nuntiavit quam a quoquam e 25
nobis vel a servo illo quidquam audiret , et ceterorum unicuique
per nutus, cum secundum passiones animales quae eum urgebant
loqueretur, et harum sanationem promitteret, ita ut illi, delicta
sua confessi, quae se solos scire putabant, poenitentia affecti sint
et fletu impleti; ad me autem intuitus dicit mihi aperte: « Ne rixo- 30
resus sis et iracundus, neve eos qui in imagine Dei facti sunt ferias:
ita ut omnes, cum sapientia simul et gratia ab eo redarguti, ante
eum inciderimus, ut is Deum obsecraret ut nobis clemens esset.”

Is autem propter tale donuia et redargutiones peccatorum humanorum quae ab hac re prodeunt, cum a vana gloria effugere vellet et 35 mandatum observare quod dicit: e Nolite iudicare, ne iudicemini, 3

1 Lug., vi, 36; MATTH., V, 45.

3 Matth., VII, 1.

2 Cf. Vit. Petr. Ib. (ed. Raabe), p. 100

et sqq.

« AnteriorContinuar »